تاریخچه المپیک

بازیهای المپیک در ابتدا یک جشن مذهبی بود که برای ادای احترام به زئوس (پادشاه خدایان یونان) در صحن مربوط به او برگزار می‌شد. این مسابقات هر چهار سال یک بار و از سال ۷۷۶ قبل از میلاد در المپیا که محل صحن زئوس بود برگزار می‌شد.

در این فیلم آرون پیرسول- دارنده مدال طلا و رکور دار جهان- نقاط متمرکز و کلیدی را برای ارتقاء تکنیک فوق العاده ی کرال از پشت در اختیار شما قرار می دهد، که خود او از آنها استفاده می کند. نقطه های متمرکز و کلیدی آرون روی هر شناگری در هر سطحی- از مبتدی تا پیشرفته- اجرا می گردد و لازم نیست که تمرین (جدید) یاد بگیرید یا برنامه معمول تمرین روزانه خود را تغییر دهید تا بتوانید آنها را در حرکات (شنای) خود بگنجانید. قطعه  فوق العاده (فیلم) آرون که مرحله به مرحله با آموزش واضح ترکیب شده، به شما کمک خواهد کرد که کرال از پشت خود را به مرحله بعدی برسانید.
از ویژگی های این فیلم میتوان به موارد زیر اشاره داشت:
- برای (اجرای) کرال از پشت سریع شش نقطه مترکز و کلیدی آرون را بیابید و به نقطه های توصیفی او از زبان خودش گوش دهید.
- بفهمید که چرا هر  نقطه کلیدی مهم است و هر کدام چگونه در اجرای سریع تر کمک خواهند کرد.
- هر نقطه متمرکز از زوایای مختلف - کنار، روبرو، پایین، پشت، بالا و پایین سطح نمایش داده شده است.
- فیلم با حرکت آهسته و ثابت این اجازه را به شما می دهد تا روی حرکات کلیدی متمرکز شوید و واقعا ببیند که چگونه آنها را انجام دهید.
- بخش مازاد (جانبی) شامل: شروع... چرخش... تمرین... دلفین زیر آب... یک مصاحبه اختصاصی با آرون ... به علاوه  صحنه ای از فیلم دیدنی و جذاب موج سواری در The Wedge، بیرون ازNewport Beach ، CA است.

فیلم آموزشی فوق العاده شنا

شنا، مهارت یا ورزش شناور ماندن و حرکت، درون آب است. شنا کردن به معنی حرکت انسان، حیوانات بدون هر گونه کمک خارجی درون آب می‌باشد. آموختن شنا، علاوه بر تقویت جسم، در مواقع اضطراری و افتادن ناگهانی درون آب، زندگی انسان را نجات خواهد داد. بسیاری از حیوانات، هنگام تولد و به طور غریزی، قادر به شنا کردن هستند؛ اما انسان باید شنا کردن را یاد بگیرد.
یادگیرندگان شنا، تمرین‌های خود را اغلب در استخرهای کم عمق و کناره دریاها شروع می‌کنند. آنها ابتدا شناور ماندن روی آب و سپس حرکت‌های پا را می‌آموزند و در پایان حرکت‌های دست را نیز یاد خواهند گرفت. برای شنا کردن آسان و روان، شناگران در مفاصل اصلیشان، به انعطاف‌پذیری مطلوبی نیاز دارند.
شناگران تازه کار باید چگونگی حرکت‌های هماهنگ دست با نفس کشیدن را تمرین کنند. شناگران، معمولاً یک یا چند شنا می‌آموزند.
تاریخچه شنا به عنوان یک ورزش، در ایران، بسیار کوتاه است و به طور کلی هم این رشته از ورزش به نسبت دیگر رشته‌ها در کشور ایران چندان پیشرفتی حاصل نکرده‌است. در حالی که به جهت موقعیت جغرافیایی ایران که در شمال و جنوب کشور به دریا متصل است و هم به جهت تأکیدات مذهبی، می‌بایستی این ورزش را مورد توجه قرار می‌دادند.
در قدیم، مکان‌هایی شبیه استخر سرپوشیده در حمام‌ها می‌ساختند، به نام چال حوض.این چال حوض‌ها، که حداکثر از ۱۰ متر تجاوز نمی‌کرد، برای شنا کردن و آب بازی بود. در اطراف چال حوض‌ها، سکوهایی به ارتفاع ۲ یا ۳ متر وجود داشت که از بالای آن به درون آب می‌پریدند و عملیاتی مانند پشتک و وارو انجام می‌دادند. روشنایی چال حوض‌ها از سوراخ کوچکی که در سقف بود، تأمین می‌شد. در این گونه آبگیرهای غیر بهداشتی، هیچ گونه مقرراتی وجود نداشت و هر کس می‌توانست قبل از استحمام یا پس از آن وارد چال حوض شود و به آب بازی و شنا که به معنای واقعی هم شنا نبود بپردازد. تا سال ۱۳۱۴ در سراسر ایران حتی یک استخر شنا هم نبود و فقط در اردوگاه نظامی اقدسیه تهران یک استخر برای آموزش شنا به دانشجویان دانشکده افسری ساخته بودند. در سال ۱۳۱۴، استخر دیگری در باغ فردوس شمیران احداث شد که به وزارت فرهنگ تعلق داشت. نخستین استخری که برای استفاده ورزشکاران و تعلیم اصول جدید شنا به آنها به وجود آمد، در سال ۱۳۱۴در منظریه تهران بود که یک مربی ورزش خارجی به نام «گیبسون» بر آن نظارت می‌کرد. پایه‌های ورزش شنای نوین در ایران از همان استخر منظریه گذاشته شد.